dinsdag 22 juni 2010

Een luxe etage.

Maanden later zou Jenny nog aan deze situatie terug denken. Ze zat opnieuw aan een klein tafeltje in de zon, maar nu op een balkon.Van haar eigen huis. Etage dus. Onverwacht groot voor haar doen. Vijf kamers en een keuken, twee balkons en een terras. Ze baadde in de ruimtes er was ook   nog een berging en een garage bij.  Het was ongelooflijk geweest, maar een week nadat ze thuis gekomen was, woonde ze in dit huis. Vanaf de tweede dag thuis, was ze gaan pakken, begeleidt door gegil van man en kind. Maar ze hoorde het niet, gaf geen tekst en uitleg meer en pakte. Koffer na koffer na koffer. Aan het eind van de week kwamen er twee verhuizers, die alles meenamen en naar haar nieuwe flat brachten. Tenslotte was alle bagage binnen en Jenny deed de deur achter zich dicht. Tevreden.

De dag na de verhuizing zat ze koffie te drinken in de keuken, toen er gebeld werd: Man en kind stonden voor de deur: mogen wij misschien binnen komen? Ja hoor, ik kan jullie best op een kopje koffie uitnodigen.  De beiden zaten wit en zwijgend aan de tafel: mooi huis heb je. Ja nietwaar?

Het lijkt me dat je ons toch een verklaring schuldig bent, maar dat laten we dan maar even wachten tot je weer beter bent". Jenny knikte; goed ik wil met je praten bij Dr. Simons. Hier is zijn kaartje. Ze gaf hem een kaartje. Hij beheerste zich: je, je wilt praten bij een huwelijkstherapeut? Inderdaad, zie Jenny kalm. Wanneer kom je weer thuis mam? Vroeg haar dochter die zich met moeite beheerste. Jenny grijnsde. Ik ben nu thuis, dit is mijn huis. Stilte, de zelfbeheersing stond op barsten, dat merkte ze. Het lijkt me verstandig dat jullie nu naar huis gaan, dan mag je je laten gaan. De tijd is op. Onder doodse stilte verlieten ze het huis. Mam, kan ik morgen nog even komen? Dan kijken we samen naar de WK Duitsland-Nederland.

Haa, zei Jenny, dat is een leuk idee. Kom maar om twee uur dan is het gebak klaar. Uh, mag ik ook. Ja natuurlijk. Plaats genoeg. Neem een goed humeur mee. We doen ons best, we doen ons best.

De stemming was gezellig geweest dat weekend en ondanks alles hadden ze veel gelachen. Voor het avondeten gingen ze naar huis. Wij gaan uit eten, mogen we je uitnodigen voor een volgende keer. Natuurlijk zie Jenny stralend. En ruimde glimlachend het huis op.